تاخیر در اعلان سود و محافظه کاری شرطی

شواهد تیوری و تجربی زیادی در خصوص نقش اطلاعاتی محافظه کاری حسابداری و تاثیرات مطلوب آن در حفظ منافع تامین کنندگان سرمایه شرکت ها وجود دارد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که شرکت ها اخبار خوب را به موقع و زودتر و اخبار بد را با تاخیر در بازار گزارش می کنند. با توجه به بی میلی مدیریت به انتشار زودتر اخبار بد این فرضیه مطرح می شود که کسانی که اخبار بد را دیرتر منتشر می کنند، در این فرجه زمانی حاصل از تاخیر، احتمال کاهش بار منفی اخباربد و نیز افزایش آستانه پذیرش مخاطبان از طریق دریافت اطلاعات مشابه از سایر شرکت ها وجود دارد. محافظه کاری شرطی را می توان آن نوع از محافظه کاری دانست که توسط استانداردهای حسابداری الزام شده است. این نوع از محافظه کاری برای اولین بار توسط باسو ( 1997 ) به عنوان جنبه مهمی از محافظه کاری مطرح شد. انگیزه اصلی از این نوع محافظه کاری، خنثی کردن انگیزه های مدیران برای گزارشگری اطلاعات حسابداری دارای جانبداری رو به بالا ( در مواقعی که رویدادهای نامناسب اتفاق افتاده ) می باشد. محافظه کاری شرطی یعنی شناخت به موقع زیان در صورت وجود اخبار بد و نامطلوب و عدم شناخت سود در مواقع وجود اخبار خوب و مطلوب. برای مثال، رویه هایی نظیر قاعده اقل بهای تمام شده یا ارزش بازار، حذف سرقفلی در پی انجام آزمون کاهش ارزش و شناسایی نامتقارن زیان های احتمالی در مقابل سودهای احتمالی، از این نوع هستند. هدف اصلی تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تاخیر در اعلان سود و محافظه کاری شرطی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. نتایج نشان داد ارتباط معنی دار معکوس بی تاخیر در اعلان سود و محافظه کاری شرطی وجود دارد.

Keywords:

محافظه کاری شرطی , اخبار خوب و بد , تاخیر در اعلان سود ,