بررسی تاثیر تسهیم دانش بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی نوآوری ( مورد مطالعه: شعب مرکزی بیمه ایران در خوزستان)

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تسهیم دانش بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی نوآوری در بین کارکنان شاغل در شعب مرکزی بیمه ایران در استان خوزستان بود. برای این منظور، از بین کارکنان بخش ستادی بیمه ایران، تعداد 160 نفر به عنوان جامعه آماری پژوهش حاضر و از این بین، تعداد 116 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. پس از انتخاب نمونه و اتخاذ پرسشنامه استاندارد برای هر کدام از مولفه های پژوهش حاضر که روایی آنها توسط اساتید محترم دانشگاه مورد تایید بود، پرسشنامه ها توزیع گردید. نتایج حاصل از فرضیه فرعی اول نشان می دهد که تسهیم دانش بر نوآوری تاثیر مثبت و معنی داری دارد؛ همچنین، فرضیه فرعی دوم نشان از عدم تاثیر معنی دار نوآوری بر عملکرد سازمانی است؛ نتایج مندرج در فرضیه فرعی سوم، حاکی از این است که تسهیم دانش بر عملکرد سازمانی تاثیر معنی داری ندارد؛ در نهایت نتایج فرضیه اصلی بیانگر این موضوع است که تسهیم دانش بر عملکرد سازمانی تاثیر معناداری نداشته، اما در حضور نوآوری سازمانی به عنوان متغیر میانجی، این تاثیر مثبت و معنی دار می گردد.

Keywords:

تسهیم دانش , عملکرد سازمانی , نوآوری , بیمه ایران