بررسی اثر پژوهش محوری در تربیت معلمان خلاق در دانشگاه فرهنگیان

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر پژوهش محوری بر تربیت معلمان نوآور می باشد. این پژوهش به روش شبه آزمایشی به نمونه ای با حجم 50 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه فرهنگیان استان تهران که به طور تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله انتخاب شد. اجرا شد؛ و پس از تهیه چک لیست ها دانشجویان در دو گروه به صورت تصادفی جایگزین شدند یک گروه به شیوه آموزش محور و گروه دیگر به شیوه پژوهش محور به مدت دو ماه آموزش دیده اند جهت کنترل متغیرهای مزاحم علاه بر جایگزینی تصادفی از یک استاد مشترک در دو گروه استفاده شد. جهت تحلیل داده های آماری از این آزمون یومن ویتنی استفاده شد. یافته ها نشان داد تفاوت معناداری بین دانشجویانی که با شیوه آموزش محور آموزش دیده اند با دانشجویانی که با شیوه پژوهش محور آموزش دیده اند در برآورده کردن فرضیه های پژوهش که مهمترین آن نوآوری بود وجود داشت. در نتیجه می توان گفت آموزش پژوهش محور در مقایسه با آموزش محور در پرورش دانشجو معلمان نوآور موثرتر است.

Keywords:

پژوهش محوری , آموزش محوری , معلمان خلاق , تربیت معلم