بررسی رابطه سکوت سازمانی با قصد ترک شغل کارکنان و نقش میانجی فشار روانی در شرکت گاز استان خوزستان

کارکنان عامل اصلی توسعه و تغییر در سازمانند، اما سکوت آنها، صدای خاموش شکست سازمان است. تمایل اکثر کارکنان به سکوت و عدم تسهیم اطلاعات، دانش و ... آنان را با فشارهای روانی مبتلا نموده و عواقبی همچون قصد ترک شغل را بدنبال خواهد داشت. این پژوهش درصدد بررسی رابطه سکوت سازمانی با قصد ترک شغل کارکنان و نقش میانجی فشار روانی در شرکت گاز خوزستان می باشیم. تحقیق حاضر براساس هدف کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی به شمار می آید؛ همچنین از حیث ارتباط بین متغیرهای تحقیق از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش را 475 نفر از مدیران، روسا، مسیولین، کارشناسان و کارمندان شرکت گاز خوزستان در سال 1394 تشکیل می دهد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و روش نمونه گیری طبقه ایی تصادفی، 212 نفر از آن ها به عنوان نمونه انتخاب شد؛ به منظور سنجش متغیرهای تحقیق نیز از پرسشنامه استفاده شده است. در کل 212 پرسشنامه توزیع شد و تعداد 203 پرسشنامه معتبر از پاسخ دهندگان جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزارهای آماری SPSS.21 و LISREL.8/54 صورت گرفته است. یافته ها نشان داد که بین سکوت سازمانی و قصد ترک شغل کارکنان؛ بین سکوت سازمانی و فشار روانی کارکنان و بین فشار روانی و قصد ترک شغل کارکنان شرکت گاز خوزستان رابطه معنادار دارد؛ همچنین بین سکوت سازمانی و قصد ترک شغل از طریق فشار روانی کارکنان شرکت گاز خوزستانرابطه معنادار دارد.

Keywords:

سکوت سازمانی , قصد ترک شغل کارکنان , فشار روانی