محمد حسنی - دکتری حسابداری، عضو هییت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
سمانه سرلک - کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

رسوایی شرکت های بزرگ امریکا و سقوط شگفت انگیز بازارهای سهام در آغاز قرن حاضر، باعث تجدید نظر در بحث راهبری شرکتی شده است. یکی از مفاهیمی که اخیرا بسیار مورد توجه تنظیم کنندگان مقررات ساختار کنترل شرکت و تدوین کنندگان رویه های گزارشگری مالی قرار گرفته است؛ رویداد معامله با اشخاص وابسته می باشد. برهمین اساس نقش معاملات با اشخاص وابسته در صنایع مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. رابطه با اشخاص وابسته از ویژگی های معمول فعالیت های تجاری است و معامله با اشخاص وابسته، لزوما ناشی از انگیزه های منفعت طلبانه این اشخاص نیست و ممکن است مبتنی بر ضرورت ها و نیازهای اقتصادی واحد تجاری باشد. شواهد تجربی حاکی از نقش تعدیل کننده ساختار کنترل شرکت در معاملات با اشخاص وابسته می باشد. در این تحقیق تاثیر ساختار کنترل شرکت بر معاملات با اشخاص وابسته مورد بررسی قرار گرفت. دوره زمانی تحقیق 6 سال و از سال 1387 تا 1392 انتخاب و آزمون فرضیه ها با نرم افزارهای SPSS و Eviews و به کمک آماره های توصیفی و استنباطی نظیر تحلیل همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده این پژوهش حاکی از رابطه منفی و معنی داری بین معاملات با اشخاص وابسته و ساختار هیات مدیره به عنوان یکی از اجزای ساختار کنترل شرکت، وجود دارد و بین معاملات با اشخاص وابسته و مالکیت سهامدار نهادی به عنوان یکی از اجزای ساختار کنترل شرکت، رابطه ای وجود ندارد.

ساختار کنترل، اشخاص وابسته، ساختار هییت مدیره، مالکیت سهامدار نهادی، گزارشگری مالی