کبریا صداقت رستمی - عضو هیات علمی دانشگاه شیخ بهایی

با شکست برنامه ریزی سنتی در دستیابی به ر فاه عمومی، انواع دیگری از برنامه ریزی مورد توجه قرار گرفت تا نقاط ضعف شیوه سنتی برنامه ریزی برطرف گردد. یکی از مهمترین معضلات شیوه سنتی، عدم توجه به مردم در برنامه ریزی ها و نگاه از بالا به پایین آنها بود؛ لذا در برنامه ریزی دموکراتیک به عنوان شیوه جایگزین برنامه ریزی سنتی توجه به ویژه ای به مردم و امر مشارکت شد. پژوهش حاضر با هدف تشریح کامل برنامه ریزی مشارکتی شامل اهداف، اصول، مراحل و سایر موارد مرتبط با آن با روش توصیفی تهیه گردیده است. مهمترین نتیجه حاصل از این مطالعه آن است که برنامه ریزی دموکراتیک موفق شد تا از نظرات همه گروه های متاثر از نتایج برنامه ریزی استفاده نماید و اقشار مختلف را در تصمیم های مرتبط درگیر نماید. مهمترین مزیت این کار عبارتست از: پذیرش نتایج حاصل از برنامه ریزی توسط مردم و همکاری بیشتر آنها در حین اجرا و پس از آن، تسلط بیشتر برنامه ریزان به شرایط محدوده مورد مطالعه و مشکلات آن، ایجاد فضایی آزاد برای بحث و تبادل نظر و ...

برنامه ریزی شهری، برنامه ریزی دموکراتیک، مشارکت