ساسان زحمتکش - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مازندران، بهشهر، ایران
علی پیروزی - استادیار گروه مهندسی شیمی، دانشگاه علم و فناوری مازندران،بهشهر، ایران

در این مطالعه روش های گوناگون تصفیه زیستی فاضلاب اعم از تصفیه هوازی (شامل: صافی های چکنده، دیسک هایزیستی دوار، راکتورهای زیستی غشایی) و بی هوازی (که مهمترین آن روش UASB است) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتهاند. مطالعات نشان میدهند که در تصفیه بی هوازی به دلیل رشد کم میکروارگانسیم ها، میزان تولید لجن نسبت به روش هوازی بسیار کمتر است؛ به طوریکه تقریبا به ازاء هر کیلوگرم COD حدود 50 کیلوگرم VSS تولید می شود، درحالی که در سامانه های بی هوازی مقدار VSS در حدود 15 کیلوگرم می باشد. از نظر اقتصادی نیز تصفیه بی هوازی مقرون به صرف تر از هوازی است (تصفیه هوازی نیازی به هوادهی نداشته)؛ ولیکن کیفیت پساب خروجی در تصفیه هوازی نسبت به تصفیه بی هوازی بالاتر است. در روش هوازی تصفیه فاضلاب های ضعیف (با میانگین BOD ورودی 200mg/l) به متوسط BOD خروجی 10 الی 15mg/lمی توان دست یافت، در حالیکه در تصفیه بی هوازی با شرایط یکسان در ورودی، متوسط BOD خروجی، 50 الی 60mg/l میباشد. از نظر مدت زمان راه اندازی سامانه نیز، روشهای تصفیه هوازی زمان کوتاه تری نسبت به روش بی هوازی دارند. از نظر مصرف انرژی در فرایند هوازی، به ازای حذف COD 1kg، به kWh 0.75-0.5 انرژی نیاز است ، و در فرایند بی هوازی، به ازای حذف kWh 1.16, COD 1kg انرژی تولید می شود.

فاضلاب، تصفیه زیستی، هوازی، بی هوازی، پساب