علیرضا داودی بهبهانی - گروه مهندسی نفت ، دانشکده مهندسی نفت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر(پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران.
بهرام دبیر - استاد، گروه مهندسی نفت، دانشکده مهندسی نفت، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران

آسفالتین مهمترین فاز جامد موجود در نفت خام است که در حالت عادی به صورت پایدار در آن حل شدهاست. در صورت تغییر در شرایط ترمودینامیکی یا هیدرودینامیکی ممکن است آسفالتین از نفت جداشدهو در مخزن، نزدیکی دهانه چاه، ستون چاه، خطوط لوله انتقال نفت و یا تسهیلات سطحی رسوب کند. ازمهمترین صدمات تشکیل رسوب آسفالتین در ستون چاه، کاهش تدریجی تولید از چاه و درنهایت بستهشدن مسیر جریان نفت و توقف کامل تولید است. رسوب آسفالتین در چاه های تولیدی نفت خام، لوله هاو تجهیزات سطحی یکی از م شکلات مر سوم در صنعت نفت ا ست که رفع آن ب سیار هزینه بر بوده ومشکلات اقتصادی بسیاری ایجاد میکند. علاوه بر مشکلات اقتصادی؛ مشکلات فنی و عملیاتی حاصلهاز این رویداد هم بسیار قابل توجه است.با توجه به این مسیله، توسعه ی مدل هایی که توانایی پیش بینی و مدل کردن این نوع رسوبات را داشتهبا شند؛ از اهمیت قابل توجهی برخوردار ا ست. مسیله تشکیل رسوب آسفالتین در صنعت نفت به دلیلایجاد مشکلات عملیاتی از دیرباز موردتوجه بوده است؛ اما متاسفانه باوجود توجه به مدلسازی رسوباتیمانند واکس، درزمینه ی مدل های رسوب آسفالتین در جریان چند فازی، پژوهش های زیادیانجام نشده است. در این مقاله مروری بر اصول مدل سازی رسوب آسفالتین و پارامترهایی که باید در اینفرایند منظور گردد می پردازیم. در ادامه مدل های منتشرشده در سالیان اخیر درزمینه ی مدل سازیرسوب آسفالتین در چاه و خطوط لوله جریانی را مرور کرده و نکات مهم آنرا بیان می کنیم.

آسفالتین، رسوب، مدلسازی جریانی، چاه، خط لوله