حامد روستا - مهندسی شیمی، مجتمع آموزش عالی گناباد، ایران
محمدجواد صالحی - مهندسی شیمی، مجتمع آموزش عالی گناباد، ایران

امروزه گسترش نیاز روز افزون به نفت در جهان کشورها را بر آن داشته که از ذخایر نفتی خود حداکثر استفاده را بنمایند لذاسعی می شود به واسطه تولید در طول عمر یک مخزن حداکثر میزان تولید نفت از آن استحصال شود. تزریق دی اکسید کربنیکی از در دسترس ترین امکانات موجود در زمینه تزریق گازهای غیر هیدروکربنی است که صنعت نفت را از کشاکش هایچرایی تزریق گاز طبیعی نیز می رهاند. اکنون سال هاست که کشاکش میان طرفداران و مخالفان تزریق گاز طبیعی به موضوعاصلی در میان روش های ازدیاد برداشت از مخازن نفتی تبدیل شده است. شماری از کارشناسان صنعت نفت معتقدند با معرفیروش های کاربردی دیگر می توان به این بحث پایان داد، اما مهم تر از لزوم تزریق گاز، زمان تزریق آن است، زیرا در صورتی کهاین زمان مشخص سپری شود، فرصت افزایش ضریب بازیافت نفت از دست خواهد رفت. با سرمایه گذاری مناسب در زمینهتزریق گاز (CO(2 به میدان های نفتی می توان برخی از ذخایر نفتی را به ضریب بازیافت مناسبی بازگرداند.

ازدیاد برداشت نفت، تزریق گاز، (CO(2