بررسی رابطه بین منش با راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان در زندانیان

با توجه به نقش عوامل محیطی و ویژگی های اکتسابی در به کارگیری راهبردهای مقابله ای زندانیان؛ هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین منش با راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان در زندانیان بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زندانیان کیفری در زندان شهرستان دربند در سال 1392 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 100 نفر انتخاب شدند. اطلاعات به وسیله پرسشنامه منش کلونینجر (1994) و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (2001) جمع آوری و با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و کلیه مراحل توسط نرم افزار SPSS.18 محاسبه گردید براساس یافته ها، میان یکی از مولفه های منش ( خود راهبردی) با راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و مولفه های آن (فاجعه شماری، خود سرزنشگری، نشخوار فکر و سرزنش دیگری) در زندانیان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین در تحلیل رگرسیون چندگانه مشخص شد، که مولفه خود راهبردی، راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان افراد زندانی را بهتر از سایر مولفه ها پیش بینی می کند، به طوری که حدود 53 درصد واریانس مربوط به راهبردهای منفی تنظیم هیجانی را تبیین می کند. با توجه به اینکه راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان از طریق منش قابل پیش بینی است، لذا به نظر می رسد، نتایج این پژوهش تلویحات مهمی در زمینه ارتباط منش با راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان در افراد زندانی به همراه داشته باشد.

Keywords:

منش , راهبردهای منفی , تنظیم هیجان , شناخت , زندانیان