مقایسه شادکامی با سازگاری دانش آموزان دختر دارای شکست تحصیلی پنهان پایه های دوم و سوم مدارس متوسطه دوم

هدف از انجام این پژوهش مقایسه شادکامی با سازگاری دانش آموزان دختر دارای شکست تحصیلی پنهان پایه های دوم و سوم مدارس متوسطه دوم شهرستان باغملک بود. بدین منظور 125 نفر دانش آموز از مدارس متوسطه دوم شهر باغملک به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند. ابزارهای پژوهش عبارتند بودند از پرسشنامه شادکامی آکسفورد OHI (آرجیل، مارتین و کراسلند 1989 )، پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ. نتایج نشان داد بین شادکامی با سازگاری، رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (r=0/511 , p≤0/000) بین شادکامی و سازگاری با سن دانش آموزان رابطه معنی داری وجود ندارد. به عبارتی افزایش سن با افزایش میزان شادکامی و سازگاری دانش آموزان همراه نشده است. بین دانش آموزان پایه های دوم و سوم از لحاظ میزان شادکامی دانش آموزان دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد و با توجه به میانگین های دو گروه می توان گفت دانش آموزان پایه دوم از شادکامی بیشتری برخوردارند. بین دانش آموزان پایه های دوم و سوم از لحاظ میزان شادکامی دانش آموزان دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد و با توجه به میانگین های دو گروه می توان گفت دانش آموزان پایه دوم از شادکامی بیشتری برخوردارند. بین دانش آموزان با گروه های سنی مختلف از لحاظ شادکامی و سازگاری تفاوت معنی داری وجود ندارد. به عبارت دیگر، دانش آموزان با سطوح سنی مختلف از شادکامی و سازگاری مشابهی برخوردارند.

Keywords:

شکست تحصیلی , شادکامی و سازگاری