معصومه ابراهیمی سیریزی - کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور مهریز
رضیه محمد حسنی - کارشناس ارشد جامعه شناسی
خدیجه خاتمی سروی - کارشناس ارشد جامعه شناسی

بشر برای ادامه حیات نیاز به محیطی سالم و بدون آلودگی دارد. این نعمت را خداوند در اختیار انسان قرار داده است اما انسان با طرح اندیشه های مبتنی بر رشد مداوم اقدام به استفاده بی رویه از منابع زیست محیطی کرده و باعث آسیب رساندن به منابع زیست محیط و گاهی تخریب آن شده است. در خصوص منشا بحران های زیست محیطی ایجاد شده دو دیدگاه عمده وجود دارد؛ برخی بحران ایجاد شده را ناشی از فاصله گرفتن و دوری از آموزه های دینی دانسته و راه حل آن را گسترش اخلاق و آموزه های دینی و نگاه قدسی به طبیعت می دانند. عده ای دیگر با نگرشی متفاوت مشکل را ناشی از آموزه و اصول مستفاد از دین می دانند. هدف این مقاله بررسی علل بی توجهی تمدن معاصر به جنبه های معنوی محیط زیست است. علاوه بر آن نقش دین در سیاست های محیطی و لزوم شناخت هرچه بیشتر آن در کنترل و حل بحران های محیطی را از طریق تبیین رابطه انسان محیط مورد توجه قرار می دهد. در جوامع اسلامی به واسطه نفوذ فرهنگ غرب و ارزش نهادن بر پیشرفت های مادی فلسفه زندگی منبعث از تفکر و جهان بینی اسلامی به سستی گراییده است؛ بنابراین نیاز به شناخت ارزش های غنی اسلام و تجدید تفکر دینی باید مورد توجه خاص آحاد جامعه قرار گیرد.

محیط زیست، اسلام، دین