مقایسه ی دانش آموزان پسر سال اول دبیرستانی دارای سبک های فرزند پروری مختلف از لحاظ مولفه های سازگاری اجتماعی در شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر مقایسه دانش آموزان پسر سال اول دبیرستانی دارای سبک های فرزند پروری مختلف از لحاظ سازگاری اجتماعی در شهر اهواز بود. جامعه ی آماری این پژوهش تمام دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان شهر اهواز بود که در سال تحصیلی 93-1392 به تحصیل اشتغال داشتند. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به تعداد 240 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه ی شیوه های پرورش دیانا مریند ( 1967 ) و سازگاری اجتماعی اسکیوینگتونو پوپاندی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری ( MANOVA ) نشان داد که بین دانش آموزان با سبک های فرزند پروری متفاوت از لحاظ سازگاری اجتماعی تفاوت معنی داری وجود دارد. به علاوه، نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین دانش آموزان پسر با سبک های فرزند پروری مختلف از لحاظ جو حمایتی و پاداش دهنده تفاوت معنی داری وجود دارد (F=3/25 و P=0/04). همچنین تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین دانش آموزان پسر با سبک های فرزند پروری مختلف از لحاظ همکاری و فعالیت یادگیری تفاوت معنی داری وجود دارد F=12/55 و P=0/001) و در نهایت تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین دانش آموزان پسر با سبک های فرزند پروری مختلف از لحاظ فرصت برابر و مشارکت در تصمیم گیری تفاوت معنی داری وجود دارد (F=3/117 و P=0/04).

Keywords:

دانش آموزان , سبک های فرزند پروری , سازگاری اجتماعی