تعیین میزان تاثیر کم رویی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم مقطع متوسطه تهران، سال تحصیلی 95-1394

پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی، با هدف بررسی عامل کم رویی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر، پایه دوم مقطع متوسطه منطقه 8 تهران در سال تحصیلی 95-1394 انجام شد. پیشرفت تحصیلی - مفهومی با ابعاد گسترده، تحت تاثیر عوامل محیطی و درون فردی مهمی از جمله کم رویی قرار دارد. کم رویی احساسات عاطفی فرد ناشی از ترسویی، احتیاط کاری و بی اعتمادی است. از کل جامعه آماری ( 300 نفر)، تعداد 152 نفر به عنوان حجم نمونه براساس فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه آزمون کم رویی و معدل دانش آموزان استفاده شد. داده های 100 پرسشنامه کامل، با استفاده از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه) در محیط نرم افزار SPSS ویرایش 20 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد، 46 % دانش آموزان از مشکل کم رویی سطح متوسط تا شدید برخوردارند. این مشکل به ویژه در ارزیابی شفاهی آنان تظاهر بیشتری یافته و در کل موجب ناتوانی در انجام تکالیف و کاهش عملکرد تحصیلی آنان شده است. با وجود رابطه مثبت معنی دار بین متغیر کم رویی با میزان پیشرفت تحصیلی، تحلیل رگرسیونی نشان داد متغیرپیش بین (نمره کم رویی) قادر به ارزیابی متغیر ملاک (عملکرد تحصیلی ) نبوده است. با این وجود، توجه به رفع معظل کم رویی دانش آموزان به منظور ممانعت از بروز مشکلات روان تنی حاد در آنان و جلوگیری از ایجاد صدمات جبران ناپذیر بر سرمایه های مالی و نیروی انسانی کشور، ضروری می نمایاند.

Keywords:

پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان , کم رویی