تقویت مهارت جمله سازی در دانش آموزان با مشکلات رفتاری هیجانی

هدف از پژوهش افزایش مهارت جمله سازی در دانش آموزان با مشکلات رفتاری هیجانی بود. روش پژوهش از نوع طرح های آزمایشی درون گروهی ( تک آزمودنی ) بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 6 دانش آموز کلاس اول ابتدایی با مشکلات هیجانی رفتاری انتخاب شدند. بدین منظور پس از بررسی مسایل و مشکلات در جمله سازی دانش آموزان ، انواع روش های تدریس، مقالات و منابع موجود مورد بررسی قرار گرفت اشکالات یادگیری جمله سازی در 6 زمینه ( تشخیص فعل و فاعل و حرف اضافه، تشخیص دیداری، مفهوم زمان فعل، هماهنگی بین فعل و فاعل، فهم معنای جمله ) دسته بندی شد. چک لیست رفتاری اولیه عملکرد دانش آموز قبل و بعد از اعمال متغیر آزمایشی طراحی گردید. و مداخله به صورت تلفیقی از چند روش تدریس جمله سازی شامل ( روش تصویر خوانی، جمله گویی شفاهی، پرسش و پاسخ ) استفاده شد. نتایج نشان داد که بعد از اعمال روش تدریس مهارت جمله سازی نسبت به خط پایه افزایش داشته است یعنی مداخله باعث تقویت مهارت جمله سازی دانش آموزان با مشکلات هیجانی رفتاری شده است.

Keywords:

مهارت جمله سازی , کودکان , مشکلات رفتاری , مشکلات هیجانی