بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و رضایت از زندگی (مطالعه موردی: شهروندان 65-18 سال شهر یاسوج)

توجه به اهمیت رضایت از زندگی در ثبات، سلامت و کاهش آسیب های اجتماعی در جوامع و مطالعه این مقوله و شناخت آن در برنامه ریزی های اجتماعی ضرورت دارد و همچنین رضایت از جنبه های زندگی، از مولفه های نگرش مثبت افراد نسبت به جهانی است که در آن زندگی می کنند. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و رضایت از زندگی در میان شهروندان شهر یاسوج بوده است. روش: این پژوهش به روش پیمایش صورت گرفته. نمونه مورد نظر 384 شهروندان 65-18 سال شهر یاسوج بوده که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی و پرسشنامه رضایت از زندگی (TSWLS) بوده است. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره تحلیل شدند. یافته ها: یافته های نشان داد بین سرمایه اجتماعی و رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و شبکه های اجتماعی با رضایت از زندگی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که مشارکت اجتماعی و شبکه اجتماعی 31/7 درصد از واریانس رضایت از زندگی شهروندان شهر یاسوج را تبیین نموده است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که تجربه شادکامی و رضایت از زندگی هدف برتر زندگی به شمار می رود و سرمایه اجتماعی تاثیر بسزایی در افزایش رضایت از زندگی دارد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , رضایت از زندگی , شهر یاسوج