اسداله بابایی فرد - دکترای جامعه شناسی فرهنگ و استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه کاشان
امین حیدریان - کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه کاشان

بر مبنای نظریه های اجتماعی کلاسیک، بدن به عنوان یک امر مستقل، کمتر مورد توجه قرار می گرفت و یا از آن به عنوان ابزاری در جهت تحقق کنش اجتماعی نگریسته می شد. اما با چرخش نظری در بیش از سه دهه ی پیش مفهوم بدن به مثابه ی یک متن و با معنایی جدید به حوزه ی علوم اجتماعی وارد شد. طی این مدت نظریه پردازان بسیاری از حوزه های گوناگون به این موضوع پرداختند و در چند رشته ای شدن آن سهیم بوده اند که از جمله ی این رشته ها می توان به جامعه شناسی، روان شناسی، انسان شناسی و مطالعات فرهنگی اشاره کرد. در سال های اخیر نظریه ها و پژوهش های فراوانی در ارتباط با مفهوم بدن ارایه شده اند به طوری که امروزه مطالعات بدن به عنوان حوزه ای مستقل و میان رشته ای درآمده است. هدف اصلی این مطالعه، مروری بر مهم ترین مفاهیم و نظریه های اجتماعی و فرهنگی ارایه شده در زمینه ی مطالعات بدن است که شامل نظریه های کارکرد گرایی ( امیل دورکیم )، کنش متقابل نمادین ( اروین گافمن)، پدیدارشناسی (موریس مولوپونتی)، پسا ساختار گرایی (میشل فوکو) و نظریه های تلفیقی ( آنتونی گیدنز، پی یر بوردیو و نوربرت الیاس) می شود. در انتها نیز به دیدگاه های واکوانت و آنندال در نقد نظریه های مطالعات بدن اشاره شده است.

مطالعات بدن، فرهنگ بدن، تصور بدن، مدیریت فرهنگی بدن، نظریه ی اجتماعی