درس پژوهی گامی به سوی تحقق مدرسه ی یادگیرنده

تغییر و تحول در فرهنگ آموزشی، همواره مورد توجه صاحب نظران و کارشناسان عرصه تعلیم و تربیت بوده است. نگاه به مدرسه به عنوان موجودی زنده و سازمانی هوشیار که دایما در حال یادگیری و رشد است، فضایی ایجاد می کند که هیچ عنصری خود را بی نیاز از یادگیری و پژوهش نمی داند و همه عناصر ( معلم، دانش آموز، مدیر و سایر کارکنان) پژوهش و یادگیری را وظیفه خود می دانند و در این زمینه بطور جدی احساس نیاز می کنند. در این مدرسه، همواره جریان خروشانی از پژوهش، نوآوری ها و فرایندهای جدید برای توسعه یادگیری، به چشم می خورد. بی تردید برای هرگونه بهسازی در نظام آموزش باید از وجود معلمین فکور و اندیشمند و پژوهشگر بهره برد. زیرا این روحیه ی پژوهشگری منجر به ایجاد تحول در دانش آموزان شده و آن ها را نیز به سوی پژوهشگری سوق می دهد. برای پرورش معلمین حرفه ای در مدارس، یکی از مهم ترین عوامل موثر انجام درس پژوهی در مدرسه و کلاس درس است. در این فعالیت برقراری ارتباط مناسب با دانش آموزان و ارایه ی تدریس کارآمد با استفاده از مشارکت سایر معلمین، راه را برای تبدیل مدرسه به سازمان یادگیرنده هموار می سازد. مدرسه یادگیرنده محل تلاقی اشکال مختلف پژوهش آموزشی برای بهبود تدریس و یادگیری است. در پژوهش حاضر ضمن بیان برخی از ویژگی های مدرسه و سازمان یادگیرنده و با استفاده از پژوهش های دیگران، به معرفی و بررسی درس پژوهی به عنوان گامی موثر در جهت تحقق مدرسه ی یادگیرنده پرداخته شده است.

Keywords:

درس پژوهی , مدرسه , سازمان یادگیرنده , مدرسه ی یادگیرنده