سید محسن حاج سید جوادی - مربی، عضو هییت علمی گروه هنر و معماری دانشگاه پیام نور
علی شیخ مهدی - استادیار، عضو هییت علمی گروه هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس
حسنعلی پورمند - دانشیار، عضو هییت علمی گروه هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس
مجید آزادبخت - دانشجوی دکتری رشته پژوهش هنر دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس

معمولا تصاویری که در ذهن ما از بیرون وجود دارد، چیزی است که ما به عنوان واقعیت می پذیریم. در واقع استعاره ای که دانشمندان برای مطالعه یک پدیده بکار می گیرند؛ شکل دهنده تصورات و پندارهای ایشان است. به قول انیشتین، نظریه ای که توسط آن به هر موقعیت نگاه می کنیم، تعیین می کند چه چیزهایی را می توانیم ببینیم در این نظریه، استعاره به هر نوع مفهوم سازی یک حوزه مفهومی در قالب حوزه مفهومی دیگر اطلاق می شود. اصول نظریه را می توان در قالب هشت فرض اصلی همه جا حاضر بودن، حوزه ها، مدل، یک جهتی بودن، تغییرناپذیری، ضرورت، خلاقیت و تمرکز خلاصه کرد. انگاره و استعاره بر این باور بنا شده است که سازمان ها و اعضای آنها منشا باز آفرینی واقعیت اجتماعی یا محیط ها هستند. در این میان رسانه ها با ماهیت ارتباطی خود بیش از هر سازمان دیگری در کنش متقابل با محیط اند. بنابراین انگاره ها به عنوان مبنایی برای درک آن می تواند از ابعاد گوناگون کنش متقابل میان رسانه و محیط و خلق محیط جدید توسط رسانه پرده بردارد. مقاله حاضر به بررسی اهمیت این موضوع خواهد پرداخت.

استعاره، سازمان، ارتباطات، اطلاع رسانی