مونا خاکشور - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
شهرام محمدخانی - دانشیار روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

هدف اصلی این تحقیق بررسی نقش طرح واره های ناسازگار اولیه در پیش بینی نارضایتمندی تصویر بدن زنان متقاضی جراحی زیبایی بود. به همین منظور از میان دختران 18 تا 45 ساله متقاضی عمل جراحی زیبایی در کلینیک های جراحی زیبایی شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 150 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه های پژوهش شامل تصویر بدن و طرح واره های ناسازگار اولیه پاسخ دادند. نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان داد که بین بعد ارزیابی وضعیت ظاهری با طرح واره های ناسازگار اولیه بهجز حوزه گوش به زنگی رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. بیشترین رابطه بین بعد ارزیابی وضعیت ظاهری با طرح واره های مرتبط با خودگردانی بود. همچنین گرایش به ظاهر هیچ رابطه معنی داری با طرح واره های ناسازگار اولیه نداشت. شاخص وزن ذهنی تنها با طرح واره های مرتبط با محدودیت های مختل رابطه معنی داری داشت. علاوه بر این رضایت از نواحی بدن نیز تنها با طرح واره های دیگر جهت مندی رابطه منفی و معنی داری داشت. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که طرح واره های ناسازگار اولیه نقش مهمی در پیش بینی نارضایتی تصویر بدنی در زنان متقاضی جراحی زیبایی دارند و مداخلات روانشناختی متمرکز بر طرح واره ها می تواند در بهبود نارضایتی تصویر بدنی زنان موثر واقع شود.

طرح واره های ناسازگار اولیه، نارضایتی تصویر بدنی، متقاضی جراحی زیبایی