حسن آخوردزاده - کارشناس ارشد سازه های آبی، کارشناس معاونت مطالعات سازمان آب و برق خوزستان

عمده فعالیت های آب شناسی در جهت تامین آب برای مصارف کشاورزی، شرب و یا صنعت می باشد که هر کدام به لحاظ کیفی می بایست دارای ویژگی های کیفی و معیارهای مشخصی باشند و اگر تامین چنان آبی مقدور نباشد این فعالیت ها بلا اثر می باشد. در این تحقیق کیفیت آب رودخانه دز در سال های آبی 72-71 (ترسالی) و 82-81 (خشک سالی) در بین ایستگاه های تله زنگ، دزفول، حرمله و بامدژ به وسیله نرم افزارهای Chemistry و AqQA مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد، طبق نمودار شولر کیفیت آب در ایستگاه تله زنگ، دزفول، حرمله ( تر سالی ) در وضعیت عالی و ایستگاه های بامدژ و حرمله (خشک سالی ) در وضعیت خوب قرار دارند. با توجه به روش طبقه بندی ویلکاکس کیفیت آب برای کشاورزی در محدوده کمی شور و شور بوده و برای ایستگاه بامدژ هر دو سال و حرمله (خشک سالی ) شور و قابل استفاده برای کشاورزی و دیگر ایستگاه ها کمی شور و مناسب برای کشاورزی یعنی در کلاس C2S1 می باشد. همچنین کیفیت آب برای مصارف صنعتی در ایستگاه تله زنگ (تر سالی) و دزفول (خشک سالی)خورنده و برای سایر ایستگاه ها رسوب گذار می باشد. به طور کلی آب در ایستگاه بامدژ نسبت به دو ایستگاه دیگر در هر دو سال کیفیت پایین تری دارد.

کیفیت آب، رودخانه دز، نرم افزار AqQA، نرم افزار Chemistry