فاطمه کاراندیش - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه زابل.

در این پژوهش، با استفاده از آمار 20 ساله ی هدایت الکتریکی و نسبت جذبی سدیم، کیفیت آب رودخانه ی بابل رود براساس شاخص ویلکوکس طبقه بندی شد. روند کاهشی برای پارامترهای مذکور به ویژه در سه ماه اول سال و وجود یک همبستگی مثبت بین مقادیر هدایت الکتریکی و نسبت جذبی سدیم وجود داشت. در حدود 70 درصد از موارد، کیفیت رودخانه در کلاس C2S1 قرار داشته و خطر افزایش شوری به چشم می خورد. لذا، اعمال فعالیت های مدیریتی بهینه جهت کنترل عوامل موثر بر آلودگی رودخانه، به ویژه کنترل فعالیت های انسانی، امری ضروری جهت نیل به کشاورزی پایدار در منطقه ضروری می باشد.

رودخانه ی بابل رود، شاخص ویلکوکس، نسبت جذبی سدیم، هدایت الکتریکی