کنترل و کاهش آبشستگی موضعی پایه های پل با استفاده از کابل و طوق در گروه پایه های استوانه ای

تاکنون روش های مختلفی برای کنترل و کاهش آبشستگی پایه های پل که یکی از مهم ترین دلایل تخریب پایه های پل می باشد، ارایه شده است. یکی از روش های جدید در این زمینه استفاده از کابل و طوق می باشد. در این مقاله میزان آبشستگی با استفاده از روش کابل، طوق، و ترکیب همزمان کابل و طوق به ترتیب در تک پایه ، دو پایه و سه پایه استوانه ای با فاصله سه برابر قطر پایه مورد بررسی قرار گرفت. و عملکرد آنها در تک پایه و گروه پایه ها با هم مقایسه شد. بررسی نتایج نشان می دهد استفاده از کابل و طوق می تواند عمق آبشستگی را نسبت به گروه پایه های بدون کابل و طوق کاهش دهد. به طوری که این کاهش در گروه پایه دو تایی دو تایی 25 درصد و در گروه پایه های سه تایی به 50 درصد رسید. استفاده از طوق علاوه بر کاهش آبشستگی می تواند زمان آبشستگی را نیز به تاخیر بیاندازد. آزمایشات هم چنین نشان داد استفاده همزمان از کابل و طوق در گروه پایه ها عملکرد بهتری نسبت به تک پایه ها و به خصوص در پایه های عقبی دارد.

Keywords:

آبشستگی , گروه پایه ها , طوق , کابل , توسعه زمانی