بررسی تاثیر نوسانات لحظه ای فشار بر شدت شکل گیری کاویتاسیون در طول پرتابه جامی شکل با استفاره از مدل فیزیکی سرریز سد بالارود

تاکنون براساس روابط تحلیلی و عددی، مطالعات گسترده ای جهت بررسی توزیع فشار هیدرودینامیکی و نیز حداکثر و حداقل فشار هیدرودینامیکی در سطوح منحنی انجام و روابط متعددی ارایه شده است. این روابط عمدتا بر مبنای فرض هایی از قبیل غیر چرخشی بودن جریان، پیروی خطوط جریان روی منحنی ها از مسیر دایروی و ناچیز شمردن اثر شتاب ثقل، استوار هستند. چنین فرض هایی در طرح های واقعی صادق نخواهند بود و نتایج حاصل از این روابط قابل استناد نمی باشد. به کمک مدل های فیزیکی می توان شرایط هندسی پیچیده را با دقت قابل قبولی شبیه سازی کرد. در این تحقیق با برقراری 6 دبی با دوره بازگشت مختلف در طول پرتاب کننده جامی شکل سد بالارود اقدام به اندازه گیری فشارهای استاتیکی و نوسانات فشارهای دینامیکی شد. نتایج حاصل از اندازه گیری حداقل و حداکثر نوسانات فشار دینامیکی نشان داد که نوسانات فشار دینامیکی تاثیر مخربی بر سازه ندارد. حداقل فشار ثبت شده توسط ترانسدیور در دبی 3831 در پیزومتر شماره 31 که حداقل (بحرانی ترین) میزان شاخص کاویتاسیون را دارا است، 5,01 متر می باشد. این در حالی است که این نقطه با فشار استاتیکی 6,24 متر دارای شاخص کاویتاسیون 0,52 می باشد. با اعمال فشار 5,01 متر شاخص کاویتاسون به 0,42 کاهش پیدا می کند که با شاخص بحرانی فاصله لازم را داشته و اثر مخربی ایجاد نمی کند.

Keywords:

مدل فیزیکی , پرتاب کننده جامی شکل , فشار هیدرودینامیکی , ترانسدیوسر , فشار استاتیک