استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی و استفاده از مدل HEC-HMS در پهنه بندی سیلاب در شبکه رودخانه ای

امروزه اهمیت مهار و کنترل سیلاب در کنار وجود آسیب های احتمالی ناشی از تخریب محیط و سازه های مسیر از مهمترین مضامینی است که از منظر پژوهشی به صورت گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته شده است. یکی از مسیر های پر حادثه ناشی از وقوع سیلاب، طول رودخانه سیمره بخصوص در برخی از نقاط ویژه است که توانسته به صورت فصلی خسارت های زیادی را تحمیل سازد. در این پژوهش محقق به دنبال رهیافت های پهنه بندی سیلاب با استفاده از نرم افزار متلب و مدل هیدرولیکی در این منطقه است. از روش انجام پژوهش کاربردی استفاده بعمل آمده است. در این تحقیق برای به دست آوردن احتمال وقوع دبی حداکثر لحظه ای سیلاب در دوره های بازگشت مورد نظر، مطابق مدل هیدرولیکی ، پس از انتخاب ایستگاههای هیدرومتری، کنترل همگنی و بازسازی آمار آنها صورت گرفت. نتایج نشان داده است که در مسیر 650 کیلومتری بروز سیلاب آب در این دو مسیر تا 21% از کل جریان عبوری آب از رودخانه سیمره است. در این پژوهش مشخص شد که در بررسی دوره های 5 ساله روش مشاهده ای، دیکن، فانینگ و کریگر رابطه مشخصی را از بروز سیلاب و سطح دبی آب عبوری در هر نقطه در ثانیه را می توانند پیش بینی نمایند. که این مورد رد دوره های 10 و 15 ساله به روش های ، فانینگ و کریگر محدود شده است. بررسی نشان داد که منطقه شور شوره و توحید دارای بیشترین میزان بروز خسارت در دوره 15 ساله بوده و بیشترین حجم دبی سیلاب در این مناطق جریان داشته است.

Keywords:

پهنه بندی , سیلاب , سیمره , دبی