مسعود کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
مجتبی طحانی - استادیار، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمد افتخاری یزدی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

این مقاله یک مدل از یک سیکل تبرید جذبی تک اثره می باشد که در آن از یک اجکتور به عنوان یک شیر انبساط و تقویت کننده فشار محلول آب و آمونیاک، که در واقع جایگزین ابزوربر آدیاباتیک در سیستم تبرید جذبی می باشد، استفاده شده است که سیکل تبرید جذبی - اجکتوری نامیده می شود. در این مدل از آمونیاک و آب به عنوان زوج مبرد استفاده شده است که قادر به تولید دمای زیر صفر درجه سانتیگراد می باشد و کاربرد آن برای صنعت تهویه مطبوع بسیار زیاد می باشد. از این سیستم در سرمایش خورشیدی نیز می توان استفاده کرد. با استفاده از اجکتور، فشار جذب پایین تر از فشار تبخیر در اواپراتور می شود و بخار مبرد در اواپراتور را به داخل اجکتور می کشد و در آنجا محلول غلیظ آب و آمونیاک با بخار آمونیاک مخلوط می شود و سپس پس از جذب از دیفیوزر با افزایش فشار خارج می شود ، بنا براین بخشی از انرژی پمپ محلول را بهبود می بخشد . نتایج شبیه سازی نشان می دهد که این نوآوری با داشتن یک پمپ مانند یک کمپرسور سیکل ترکیبی رفتار می کند و اجازه می دهد تا درجه حرارت فعال سازی کاهش پیدا کند (حدود º C16). برای دستیابی به نتایج، از نرم افزار EES که بصورت همزمان به حل معادلات ترمودینامیکی می پردازد، استفاده شده است. بامقایسه ضریب عملکرد سیکل جذبی با اجکتور و سیکل جذبی معمولی در شرایط عملکردی کاملا یکسان، نتیجه گرفته می شود که بهبود ضریب عملکرد سیکل در اثر اضافه کردن اجکتور به سیکل جذبی ساده حدود 31.48 درصد در دمای ژنراتور 80 درجه سانتیگراد ، 22.84 درصد برای ژنراتور 90 درجه سانتیگراد 21.31 درصد برای ژنراتور 100 درجه سانتیگراد است .که این مقدار با توجه به نوع مبرد و دمای کندانسور و اواپراتور متفاوت می باشد.

سیکل جذبی - اجکتوری ، آب- آمونیاک، اجکتور، ابزوربر آدیاباتیک