محاسبه میزان قطعیت در شبیه‌سازی گسسته پیشامد فازی

یکی از ابزارهای پیش‌بینی رفتار سیستم، شبیه‌سازی است که در موارد پیچیده که روش‌های کلاسیک ریاضی و آماری قادر به تجزیه و تحلیل سیستم نمی‌باشد، استفاده می‌شود که توسط آن می‌توان به سوال‌های چه می‌شود. اگر در مورد سیستم پاسخ داد. شبیه‌سازی به دو نوع گسسته پیشامد و پیوسته پیشامد تقسیم می‌شود. در اینجا شبیه‌سازی به عنوان یک تابع در نظر گرفته شده که دارای پارامترهای ورودی و خروجی می‌باشد که پارامترهای ورودی آن، همان داده‌های معلوم مسئله و خروجی‌ها، متغیر مجهول و مطلوب ما می‌باشد. ورودی‌های شبیه‌سازی که از دنیای واقعی مسئله بدست می‌آید همواره نوعی از ابهام را با خود به همراه دارند. مثلا زمان ورود موجودیت‌ها به سیستم و یا مدت زمان انجام خدمت ممکن است دقیق نباشند یعنی اینکه پارامتر توزیع زمان ورود مشتریان به سیستم و یا زمان انجام یک فعالیت بر روی آن‌ها عددی مبهم باشد، ابزاری که در اینجا برای در نظر گرفتن این ابهام‌ها استفاده می‌شود "مجموعه‌های فازی" می‌باشند. با وجود اینکه شبیه‌سازی و مباحث مربوط به آن در حالت کلاسیک و بدون ابهام بسیار در متون علمی بررسی شده، شبیه سازی فازی به تعداد انگشت شمار مطرح شده است. در این مقاله برای اولین بار درجه ابهام (Fuzziness) در شبیه‌سازی مطرح شده است و تاثیر آن در تعداد نمونه اولیه در برآورد پارامترهای شبیه‌سازی بررسی شده است.

Keywords:

شبیه‌سازی فازی , گسسته پیشامد فازی , تصمیم‌گیری فازی