محمد ثمری - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان , سازمان مرکزی
کاظم نعمت الله زاده ماهانی - دکترای روانشناسی ،عضوهییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرند
سیدمحمد موقرافضلی - دانشجوی دکترای مدیریت کسب وکار، سازمان مدیریت صنعتی کرمان

ناسازگاری اجتماعی یک شکل پیچیده و چند بعدی رفتار ویکی از عمده تهدید کننده های سلامت عمومی است. عوامل متعددی هستندکه در بروز رفتارهای ناسازگارانه دخالت دارند. پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش توانایی حل مساله اجتماعی در پیش بینی سازگاریاجتماعی در دانشجویان پسر دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شد. مطالعه حاضر از نوع زمینه یابی بود که ارتباط بین چند متغیر رامورد بررسی قرار دارد. جامعه پژوهش را تمامی دانشجویان پسر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال تحصیلی 1390-1389 تشکیل داد. حجم نمونه 218 نفری از دانشجویان به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل دوپرسشنامه استاندارد توانایی حل مسیله اجتماعی و سازگاری اجتماعی بود.داده ها از طریق نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون چندمتغیری برای بررسی توان پیش بینی کنندگی موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته هانشان داد که این متغیرها به طور معنی داری مرتبط با هم هستند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادکه متغیرهای توانایی حل مساله اجتماعی به ترتیب 0.09 درصد از تغییرپذیری متغیر سازگاری اجتماعی را تبیین میکند (P-value <0.01). علاوه بر این بر اساس تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داده شد که توانایی حل مساله اجتماعی به میزان 0.18درصد تغییرپذیری سازگاری اجتماعی را تبیین می کند (P-value<0.01). در مجموع به نظر می رسد یافته های این پژوهش بابیشتر یافته های پژوهشهای قبلی در مورد ارتباط بین توانایی حل مسیله اجتماعی و سازگاری اجتماعی همخوان است. سرانجام،اینکهچگونه این دو متغیر تعامل دارند تا حدودی مشخص شد اما نیاز به پژوهش های بیشتری در این زمینه است.

حل مسیله اجتماعی، سازگاری اجتماعی