زهره خان محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران
امیرحسین محمدداودی - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

پیچیدگی روزا فزون عملکرد های سازمان ازیک سو وازسوی دیگر فاصله گرفتن ارتعهدات اخلاقی توجه مدیران وصاحب نظران رابهبحث اخلاق سازمانی واخلاق معطوف ساخته است چراکه توجه به اخلاق حرفه ای درمحیط کار منافع بسیاری برای رهبران ومدیراندارد وسازمان ها با ایجاد برنامه های اخلاقی می توانند اخلاقیات رادرمحیط کار هدایت کنند. موفقیت درسازمان ناشی ازایجاد وبهکارگیری اخلاق سازمانی است وضعف درسیستم اخلاقیات منجربه کاهش ارتناطات وافزایش خسارات سازمانی می گردد. مدیر باید ازنظر اخلاقی جوی سالم برای کارکنان در سازمان به وجود آورد، تا آنان بتوانند با تمام توان وبهره وری هرچه بیشتر کار کنند؛ نیرویانسانی که امروزه از آن به عنوان سرمایه انسانی یاد می شود از مهمترین سرمایه های هر سازمانی است که کیفیت آن می تواند دررشد وتعالی سازمان نقش بسزایی داشته باشدو با بهره مندی از رفتار شهروندی یک نوع رفتار ارزشمند و مفید است که افراد آن را بهصورت دلخواه و داو طلنانه از خود بروز می دهند باعث ارتقاء اثربخشی و کارا یی سازمان گردند. بنابراین مدیران سازمان ها بویژهسازمانها ومراکزآموزشی با ایجاد شرایط وجوی سالم ومناسب درسازمان ها وگسترش ارزش های اخلاقی وارتقای اخلاقیات و توسعهرفتار شهروندی سازمانی و مولفه های آن که بیشتر بار اخلاقی دارندموجب تعالی سرمایه انسانی و به پشتیانی آن تعالی سازمانگردند. بنابراین مقاله حاضر بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد: تا چه اندازه رفتارشهروندی سازمانی موجب ارتقای اخلاق سازمانیمدیران سازمان های آموزشی خواهد شد آیا رفتارشهروندی سازمانی عامل موثری دراستقرار و ایجاد اخلاق سازمانی مدیران سازمانهای آموزشی خواهدبود

رفتارشهروندی سازمانی، اخلاق سازمانی