نیلوفر لشکری شفیعی - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر پلی تکنیک تهران تهران، ایران
فرزین ذکایی آشتیانی - دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر پلی تکنیک تهران تهران، ایران
امیر فولادی تجر - گروه تخصصی مهندسی شیمی، دانشکده علوم و مهندسی صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

هدف از این تحقیق به کارگیری دو روش انعقاد و جذب سطحی به عنوان روش های پیش تصفیه در فرآیند تصفیه غشایی پساب روغنی و مقایسه این دو روش میباشد. بدین منظور اثر کاربرد دو نوع منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید و کلرورفریک در مقادیر و pHهای متفاوت و همچنین جاذب گرانول کربن فعال مورد بررسی قرار گرفت و اثر آن بر روی COD نمونه مورد آزمایش آنالیز شد. نتایج این بررسی ها نشان داد که در به کارگیری پلی آلومینیوم کلراید به مقدار0.5g/l و در pH معادل 7.5 به 96٪ حذف و منعقدکننده کلرورفریک به مقدار 0.5g/l ودر pH معادل 6 به 94٪ حذف میتوان دست یافت که نشان دهنده عملکرد بهتر منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید نسبت به کلرورفریک است. همچنین در به کارگیری مقدار 20 گرم بر لیتر گرانول کربن فعال تنها میتوان به 28 % حذف رسید که این امر به عملکرد ضعیف جاذب در مقایسه با منعقدکننده اشاره دارد

انعقاد، جذب سطحی، پلی آلومینیوم کلراید، کلرورفریک، کربن فعال