تحلیل صور خیال در 200 غزل آغازین دیوان حسن دهلوی

شعر در برخورد با طبیعت، اشیاء و آدمی، گاهی به نوعی بینش نایل می شود که از اندیشه محض و منطقی سرچشمه نگرفته است. نوع تعامل و پیوند شعر با انسان و طبیعت، چیزی است تازه و بدیع که ذهن را به پدیده های زیباشناسی و طرح تصاویر خیال انگیز می کشاند. این تصرف شاعر در واقعیات محسوس و معنوی، زمینه ی اصلی جلوه های خیال در شعر است و فرایند حاصل، بانی نوعی بیداری و درک ارتباط با هستی است. صور خیال، بیان غیرمستقیم معنای پوشیده در پس کلمات است و شاعران برجسته به ارزش تصویر پردازی بجا، بموقع و به اقتضای کلام آگاهاند. آثار حسن دهلوی که از شاعران بزرگ پارسیگوی هندوستان در قرن هفتم و هشتم هجری است، از نظر صور خیال بسیار غنی است. در این مقاله کوشش شده است، صور خیال در 200 غزل آغازین دیوان این شاعر براساس عناصر تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.

Keywords:

حسن دهلوی , صور خیال , غزل