نگاهی بر تربیت، با رویکرد متافیزیکی

هدف اصلی این مقاله، تبیین و مقای سه مفهوم تربیت (با تاکید بررویکرد متافیزیکی) است. ادبیات تحقیق نشان می دهد تعریف واحدی درباره مفهوم متافیزیک وجود ندارد. مهم ترین عامل در تبیین مفهوم متافیزیک با بخش ناخود آگاه انسان است و درکی که از عالم غیر مادی می تواند با کمک این بخش، در وجود انسان شکل بگیرد و او را نیز ماورایی کند. ضمیر ناخودآگاه انسان، بخش بزرگتری از قسمت ضمیر خودآگاه انسان است و کشش و تمایل به سمت فطرت انسان دارد. فطرت خلقت خاص انسان است که با دیگر موجودات تفاوت دارد. در پژوهش حاضر، دیدگاه های برخی اندیشمندان ، بر اساس نوع رابطه بین تربیت و ناخودآگاه انسان، تحلیل و اندیشه های آنها ذیل یک نگاه متافیزیکی به جهان ه ستی تبیین گردیده ا ست. سپس برای تبیین دقیق تر مفهوم تربیت مبانی فلسفی دیدگاه های مختلف بررسی گردید. ناخوداگاه کلید ورود به بخش های چند وجهی خلقت ماست. برخی از دیدگاه های غربی به وجود تکثر در مرجع امر معنوی قایلند، اما دیدگاه اسلامی به وحدت معتقد است. معنویت از منظر اسلام، یک خلق، محیط و خداوند را شامل می شود. روش انجام این تحقیق، استفاده از روش توصیفی و کتابخانه ای است.

Keywords:

تربیت , متافیزیک