آتوسا بیات - استاد یار، گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی
نازنین السادات جزایری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی
مهدیه اکبرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی

در مقاله حاضر به بررسی روشهای مختلف پرورش خلاقیت در دانش آموزان مقطع ابتدایی که امر بسیار مهمی در امر آموزش می باشد پرداخته شده است. این پژوهش با روش توصیفی-کیفی و تحلیل محتوایی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی کار شده است. کودکان در ابتدای ورود به مدرسه بسیار تحت تاثیر محیط آموزش مدارس قرار میگیرند. و اغلب به دلیل تازگی و نا آشنایی با محیط جدید نوعی ترس و اضطراب را متحمل می شوند. در واقع کالبد بسته و بدون تنوع اغلب مدارس نوعی دافعه برای دانش آموزان ایجاد می کند. ایجاد فضاهایی مانوس با روحیه کودکان از نظر فرم و رنگ، و تعبیه محیط های بازی و متداخل با طبیعت نوعی اشتیاق و انگیزه در بین آنها ایجاد می کند و صمیمیت کار گروهی را ازدیاد می بخشد. مشارکت کودکان در برخی فعالیتهای گروهی که از سمت مربی هدایت شده و موجب ایجاد خلاقیت در کودکان می شود و اطلاعات عمومی غیر درسی را در آنها افزایش میدهد باید در برنامه کلاسی مدارس گنجانده شده و از خود دانش آموزان برای انتخاب مقوله های درسی و غیر درسی نظرسنجی شود. و علاقه آنها در درجه اول برنامه ریزی قرار گرفته و موجبات پیشرفت آنها فراهم شود. کودکان خلاق معمولا کودکانی بسیار باهوش و ذکاوت نیستند بلکه شرایطی برای آنها فراهم شده است که فعالیت های مختلفی را تجربه کرده و نسبت به سایر کودکان دارای انگیزه و نشاط بیشتری هستند و فعال تر از سایرین به نظر می رسند.

خلاقیت، انگیزه، طبیعت،کالبد، بازی، یادگیری