محمد مومنی

ضمن رابطه مستقیم بشر در تمامیت طول تاریخ با طبیعت، بشر دیدگاه ثابتی را همواره به طبیعت نداشته و گاها در عصرهای گوناگون این نگرش با سیری صعودی وگاها نزولی همراه بوده و این مهم سبب ایجاد نگرش های گوناگون معماری به طبیعت شده که گاها نگرش ها در تقابل با طبیعت بوده و گاهی هم همسو با آن.همچون سبک های ارگانیک،ارگانی تک، بایونیک، فرکتال و پایداری در معماری.های ما با توجه به این مهم که ریشه تمامی فرم ها در طبیعت بوده و تنها راه حفظ پایداری طبیعت خلق اثری پایدار می باشد با مدنظر قرار دادن اصول معماری بایونیک، سعی در یافتن طریقتی صحیح و مناسب به معماری پایدار با گذرگاه معماری بایونیک را داریم.

معماری بیونیک، معماری پایدار، طبیعت گرایی