سونیا اکبری شاهرک - مربی دانشگاه آزاد چابهار واحد بین الملل، کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان
مهنوش اکبری شاهرک - مربی دانشگاه آزاد چابهار واحد بین الملل، کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد واحد بندرعباس

مناطق ساحلی از پربارترین و پویاترین منابع اکولوژیکی و بستر فعالیت های عظیم اقتصادی و اجتماعی در جهان به شمار میروند. [1] در طی دهه های اخیر بهره بردای نادرست از این منابع ارزشمند، اغلب مناطق ساحلی جهان را با وضعیتی بحرانی مواجه ساخته به گونهای که فشارهای وارده بر آنها بسیار بیشتر از تحمل زیست محیطی آنهاست. اما بهترین راه برای حل این مشکلات، این است که توسعههایی که در لبه سواحل صورت می گیرند، توسعهای پایدار باشند. پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخی به این پرسش است که معیارها و راهنماهای یک توسعه پایدار موفق کنار آب چیست به بیان دیگر هدف از انجام این پژوهش ارایه راهنماهایی جهت یک توسعه پایدار در لبه سواحل است که در راستای نیل به این هدف، به لبه ساحل به عنوان یک فضای شهری نگریسته شده و سپس با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی به جمع آوری مبانی نظری توسعه پایدار کنار آب در قالب سه شاخص اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی پرداخته شده و در نهایت با مقایسه نمونه-های موفق توسعه پایدار کنار آب، راهنماهایی در قالب هفت مولفه کالبدی، فضایی، عملکردی، زیست محیطی، ادراکی، اجتماعی و منظر ارایه شده است.

توسعه پایدار کنار آب، راهنمای طراحی سواحل، تجارب موفق توسعه سواحل، توسعه پایدار