بررسی آزمایشگاهی عملکرد ترکیب طوق و صفحات مستغرق در کاهش آبشستگی تکیه گاه پل

تاکنون مطالعات اندکی در خصوص استفاده از صفحه یا صفحات مستغرق در کاهش آبشستگی اطراف تکیه گاه پل ها انجام شده است، لذا در پژوهش حاضر، عملکرد صفحات مستغرق متصل به تکیه گاه مستطیلی شکل در کاهش آبشستگی موضعی موردبررسی قرار گرفت. بررسی منابع نشان از تاثیر قابل توجه شکل تکیهگاه بر میزان آبشستگی پیرامون آن داشته و در بین اشکال مختلف تکیه گاه، بیشترین میزان آبشستگی در تکیه گاه های مستطیلیشکل رخ داده است؛ بنابراین در این پژوهش شکل مستطیلی برای تکیه گاه انتخاب شده است. هدف از این پژوهش، بررسی آزمایشگاهی عملکرد ترکیب ابزارهای منفرد آزمایششده در پیشگیری از آبشستگی پیرامون یک تکیه گاه مستطیلی شکل پل است. طول مدل تکیه گاه مستطیلیشکل بهکار گرفته شده در پژوهش حاضر 10 سانتیمتر و عرض آن برابر 6 سانتیمتر بوده که در بستر رسوبی متشکل از ذرات غیرچسبنده و دانه بندی یکنواخت قرار داده شده است. تمامی آزمایشها تحت شرایط بستر هموار، جریان ماندگار و رژیم آبشستگی آب زلال اجرا شدهاند. ابزار حفاظت در برابر آبشستگی موضعی که در این پژوهش به کار گرفته شده، ترکیبی از یک طوق مستطیلیشکل با عرض ثابت و دو عدد صفحه ی مستغرق با سه متغیر فاصلهی بین صفحات، طول و زاویهی آنها بوده است. در پایان آزمایش ها، بهترین نتیجه با کاهش 100 درصدی عمق آبشستگی بهدست آمده است