محمد جواد زمانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی گرایش HSE، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد

آلودگی هوا عبارت است از وجود یک یا چند ماده آلوده کننده در هوای آزاد به مقدار و مدتی که کیفیت آنرا بطوری که مضر به حال انسان و حیوان و یا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد. منابع آلودگی هوا به دو صورت می باشد؛ منابع طبیعی و مصنوعی. منابع طبیعی شامل؛ طوفان و گرد و غبار صحرا، دود و خاکستر آتش سوزی های جنگلی، املاح موجود در جو، فعالیت آتشفشانی، شهاب سنگ ها، منابع گیاهی و حیوانی می باشد. منابع مصنوعی به دست بشر بوجود آمده و مورد استفاده روزمره می باشد شامل وسایل نقلیه، صنایع، منابع تجاری و خانگی که سهم آلوده کنندگی این منابع بمراتب بیش از منابع طبیعی است. ریشه های آلایندگی هوا؛ تردد خودروها، استاندارد نبودن خودروها و سیستمهای سوخت رسانی خودروها و عدم خروج خودروهای فرسوده است. دسته دوم صنایعی که آلاینده هستند و غیر استاندارد و تاثیر کار کردن این صنایع در شهرهایی که مجاورت آنها هستند. با جداسازی سیاست از محیط زیست و اقدامات ریشه ای میتوان موضوع آلودگی هوا را در کشور ایران حل نمود. البته در این بین رسانه ها و سایر دستگاههای نظارتی از جمله وزارت بهداشت، صداو سیما، وزارت نفت، وزارت نیرو و صنایع می بایست با همکاری مردم به رفع این معضل اقدام نمایند.

سیاست، آلودگی هوا، محیط زیست، پارلمان