محمد عباس محسن - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
طاهر یوسفی - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
امیر چرخی - عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
سید حامد موسوی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران- دانشکده مهندسی شیمی

ذرات Dy-BTC (از خانواده MOF- 76) با روش سولوترمال سنتز و با استفاده از الگوی پراش اشعه ایکس SEM، XRD و EDX و BET مشخصه یابی شد. سطح ویژه نمونه تهیه شده gr m²/701 بدست آمد. از نانو ذرات Dy(III)-BTC بدست آمده به عنوان ماده فعال در غشای ماتریکس آمیخته برای جداسازی گازهای CO₂، NO و N₂ استفاده شد. تغییرات تراوایی غشاهای آمیخته سنتز شده با افزایش درصد بارگذاری Dy-BTC را در فشار ثابت 100kPa بررسی شد. نتایج نشان داد که افزایش بارگذاری ذرات درون فاز پلیمری سبب افزایش پیچ و تاب مسیر نفوذ و کاهش نفوذپذیری گاز درون پلیمر شده در نتیجه میزان تراوایی نسبت به غشا پلیمری خالص کاهش می یابد. اما هنگامیکه درصد ذرات فاز پراکنده از 15% بیشتر می شود، تخلخل موجود در سطح نانو ذرات بر عامل پیچ و تاب مسیر غلبه کرده و میزان تراوایی اندکی افزایش می یابد.

چارچوب فلز آلی، الودگی گازی، گازهای ناکس، جداسازی گاز