اثربخشی رویکرد والش بر تعارضات زناشویی زوجین تهران

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی رویکرد والش بر تعارضات زناشویی زوجین انجام شد . روش پژوهش حاضر تجربی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود . جامعه پژوهش شامل کلیه زوجینی 200 زوج بود که در سه ماهه اول سال 1394 به دلیل اختلافات زناشویی به دفاتر مشاوره منطقه 3 شهر تهران مراجعه کرده بودند؛ که از میان آنها 20 زوج با رو ش نمونه گیری در دسترس بعنوان نمونه انتخاب و بطور تصادفی در دو گروه 20 نفری 10 زوجی قرار گرفتند. سپس رویکرد والش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجرا شد . ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی MCQ بود که در سه مرحله پیش آزمون- پس آزمون و آزمون پیگیری 3 ماهه اجرا شد. دادههای پژوهش به وسیلهی آزمون تحلیل واریانس دو راهه (آمیخته) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در میانگین نمرات تعارضات زناشویی گروه آزمایش با گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد؛ به این معنی که رویکرد والش بر کاهش تعارضات زناشویی زوجین تاثیر داشته است (P<0/01) و این تاثیر در طی زمان نیز دارای ماندگاری اثر است.

Keywords:

رویکرد یکپارچه والش , تعارضات زناشویی , زوجین