اثربخشی درمان شناختی رفتاری در تغییر باورهای غیرمنطقی در بیماران وابسته به مواد افیونی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی، رفتاری در تغییر باورهای غیرمنطقی بیماران وابسته به مواد افیونی بود. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با روش پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه کنترل بود. از بین کلیه بیماران وابسته به مواد افیونی در مرکز درمان سوء مصرف مواد مروارید در شهر تهران تعداد 50 بیمار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه باورهای غیرمنطقی را تکمیل کردند. سپس 36 بیماری که باورهای غیرمنطقی بیشتری داشتند به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه 18 نفری آزمایش و گواه قرار داده شدند. برای گروه آزمایش، آموزش شناختی رفتاری در 10 جلسه 90 دقیقه ای و به صورت هفتگی برگزار شد. سپس از دوگروه پس آزمون گرفته و پرسشنامه باورهای غیرمنطقی مجددا بر روی آنان اجرا شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی رفتاری موجب تغییر باورهای غیرمنطقی بیماران وابسته به مواد افیونی شده است. یافته های این پژوهش میتوانند کاربردهای بالینی در پیشگیری و درمان باورهای غیرمنطقی بیماران وابسته به مواد افیونی داشته باشند.

Keywords:

درمان شناختی-رفتاری , باورهای غیرمنطقی , وابستگی به مواد افیونی