محدثه محتاج - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی ،دانشگاه آزاد کرج

در قانون داوری تجاری بین المللی ایران ، امکان ورود ثالث در جریان داوری را پیش بینی نموده اما آن را به تحقق دو شرط صریح موکول کرده است : نخست اینکه وارد ثالث ، قرارداد داوری ، آیین داوری و نیز داور یا داورانی را که مشغول رسیدگی هستند بپذیرد و دوم اینکه اصحاب دعوا ایرادی به ورود او نکنند به عبارت دیگر آنچه در قانون ایران تحت عنوان ورود و جلب ثالث مقرر شده در واقع پیش بینی نوعی داوری چند طرفه است زیرا هم رضایت اصحاب اصلی دعوا و هم موافقت ثالث شرط مقدم آن است . نقش ثالث بعد از صدور رای داوری با قایل شدن حق اعتراض ، پر رنگ تر از جریان داوری است . در واقع ثالث بعد از صدور رای داور در صورتی که با این رای حقوق خود را در معرض تضییع ببیند میتواند با اعتراض خود و نقض رای صادره نقش بارزی ایفا کند. . جلب ثالث نیز در داوری امکان پذیراست . هرچند در داوری نیازی به رعایت تشریفات قانونی موجود در قانون آیین دادرسی نیست (ماده 477 ق آ م ) ولی با توجه به بررسی های به عمل آمده درواقع در رسیدگی به جلب ثالث در داوری مستلزم تبعیت از اصول قانونی موجود در آیین دادرسی می باشندهمچنین این دعوی ، باید دارای شرایط عمومی اقامه دعوای مدنی ، نظیر: اهلیت ، ذینفع بودن و... باشد.همچنین شخص ثالث میتواند به رای اعتراض کند البته اعتراض شخصی ثالث به حکم داور ، غیر از اعتراضی است که طرفین دعوی به رای داور می نمایند و بطلان آن را تقاضا دارند ، شخص ثالث به عنوان اینکه درجریان انتخاب و رسیدگی داور دخالت نداشته و رای صادره به نحوی به حقوق او لطمه وارد آورده اعتراض می نماید .

مداخله ، ثالث ، داوری ، ورود، جلب ، اعتراض