بررسی اثرات حکمروایی خوب در افزایش کیفیت زندگی شهری (مطالعه موردی: کوی اندیشه شهر زنجان)

حکمروایی به عنوان جایگزینی برای مدیریت سنتی، سبب عدم تمرکز تصمیم گیری ها می شود به طوری که اداره شهر بامشارکت حکومت، جامعه مدنی و بخش خصوصی انجام می گیرد؛ و همین مشارکت و سیاست پایین به بالا به دلیل شناختبهتر مقامات محلی از مسایل و مشکلات، سبب اتخاذ بهترین تصمیمات برای برطرف کردن مشکلات شهری، ایجاد محیطمناسب برای شهروندان و ارتقا کیفیت زندگی میگردد. در تحقیق حاضر به ارزیابی نقش حکمروایی در کیفیت زندگی محلاتشهری پرداخته شده است. نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده توصیفی-تحلیلی و برای گردآوری داده ها از روش هایاسنادی و میدانی بهره گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق خانوارهای ساکن کوی اندیشه شهر زنجان می باشد، که از بین2398 خانوار 285 خانوار، با استفاده از روش نمونه گیری کوکران به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعاتاز آمار توصیفی و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر) استفاده شد. یافته های تحقیقنشان داد که، بین شاخصهای حکمروایی خوب شهری و کیفیت زندگی در سطح آلفای 0/05 درصد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و حکمروایی خوب 0/079 تاثیر مثبت در ارتقا کیفیت زندگی ساکنان کوی اندیشه داشته است و از میان شاخص های حکمروایی خوب شهری، شاخصهای مسیولیتپذیری با ضریب اثر کلی 0/346 و شفافیت یا ضریب اثر کلی 0/182 بیشترین تاثیر کلی را در افزایش کیفیت زندگی شهرنشینان ساکن در کوی اندیشه را دارد.

Keywords:

حکمروایی , حکمروایی خوب , کیفیت زندگی , بافت مرکزی , شهر زنجان