بررسی تغییرات شاخص اقلیم گردشگری در حوضه دریاچه ارومیه طی دوره زمانی (2012-1986)

ویژگی های آب و هوایی مطلوب و سازگار با آسایش انسان، یکی از شروط اصلی برای انتخاب مقصد گردشگری است ونقش بسیار مهمی در تهیه تقویم گردشگری دارد. تغییر اقلیم نیز می تواند تاثیرات زیادی بر حوزه گردشگری داشته باشدو سازمان های گردشگری، باید در برنامه ریزی ها و طراحی های آینده خود پتانسیل تاثیرات تغییر اقلیم را در این ارتباطمدنظر قرار دهند. در این تحقیق به منظور بررسی تغییرات وضعیت اقلیم گردشگری حوضه دریاچه ارومیه جهت برنامه-ریزی و توسعه گردشگری، داده های موردنیاز برای 7 ایستگاه سینوپتیک حوضه طی دوره آماری 2012- 1986 از سازمانهواشناسی کشور دریافت و داده ها به سه دوره 9 ساله تقسیم گردید. سپس شاخص TCI برای تکتک فصول و ماه ها محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد در مقیاس فصلی بیشترین تغییرات وضعیت اقلیم گردشگری در دوره دوم نسبت بهدوره اول اتفاق افتاده است که در فصل بهار با افزایش شرایط عالی، در فصل پاییز با افزایش شرایط خوب و در فصلزمستان با افزایش شرایط قابل قبول مواجه بوده است. دوره سوم نیز نسبت به دوره دوم با کاهش شرایط عالی در فصلبهار و کاهش شرایط قابل قبول در فصل زمستان مواجه بوده است. در فصل تابستان تغییرات قابل ملاحظه ای بین سهدوره مشاهده نشد. در مقیاس ماهانه نیز بیشترین تغییرات وضعیت اقلیم گردشگری در دوره دوم نسبت به دوره اولاتفاق افتاده که در ماه های فوریه، مارس، آوریل، ژوییه، اکتبر، نوامبر و دسامبر با افزایش نمرات TCI و در ماه های ژانویه و آگوست با کاهش نمرات TCI مواجه بوده است. دوره سوم نیز نسبت به دوره دوم با کاهش نمرات TCI در ماه های فوریه- آوریل، ژوین، ژوییه، آگوست و نوامبر و افزایش نمرات TCI در ماه مارس مواجه بوده است.

Keywords:

گردشگری , شاخص اقلیم گردشگری , تغییرات دورهای , حوضه دریاچه ارومیه