تحلیل و بررسی پراکنش فضایی اقامتگاه ها نسبت به جاذبه های طبیعی گردشگری، مطالعه موردی: شهر اردبیل، سرعین و هیر

امروزه صنعت گردشگری یکی از گزینه های مهم توسعه به شمار می رود. این منبع مهم درآمدی از پر بازده ترین فعالیت هایاقتصادی است که بیشترین مقدار ارزش افزوده را به همراه دارد. بر اساس پیش بینی های سازمان جهانی توریسم تعداد گردشگراندر سال 2020 بالغ بر یک میلیارد و ششصد میلیون نفر خواهد بود، با توجه به توانمندی های سرزمین ایران در دارا بودن جاذبههای متنوع گردشگری، لزوم توجه ویژه به زیر ساخت های مناسب مورد نیاز به ویژه اقامتگاه ها، ضمن ایجاد اشتغال و کسب سود،توسعه این صنعت بدون دود را به همراه دارد. هدف کلی در این پژوهش بررسی جاذبه های طبیعی گردشگری (چشمه های آبگرم، دریاچه ها و...) به عنوان عناصر اولیه و قراگیری این عناصر نسبت به خدمات ثانویه (اقامتگاه ها) است. روش تحقیق، ترکیبی ازروشهای توصیفی و اسنادی و تحلیلی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات در محیط GIS با استفاده از تحلیل هم پوشانی صورت گرفته است. نتایج نشان دهنده آن است که خدمات مورد نیازگردشگران بخصوص هتل ها به خوبی توزیع نشده اند و دسترسی گردشگرانبه این مراکز و استفاده از آنها به یک اندازه نخواهد بود، تجمع این خدمات در مرکز ثقل شهرهای اردبیل و سرعین بیشتر است. درحالی که جاذبه های طبیعی مورد نظر مخصوصا در شهر سرعین به صورت پراکنده قرار دارند و تمرکز هتل ها در قسمت هایمرکزی شهرهای مورد نظر باعث به وجود آمدن مشکلات زیادی می شود، که یکی از مهم ترین این مسایل عدم دسترسی به همهجاذبه های گردشگری منطقه است.

Keywords:

جاذبه های گردشگری , هتل ها , پراکنش فضایی , اردبیل و سرعین