مهدی مدیری - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مالک اشتر
سیداحمد حسینی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان

پیشرفت در علوم سیستمی و کامپیوتر تحول جدیدی در جغرافیای کمی ایجاد کرده است. انقلاب کمی در اقتصاد،جغرافی و علوم اجتماعی در سال 1960 به علوم حرفه ای رسید. بنابراین جنبش عظیم روبه جلو در سنجش از راهدور (RS). سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تیوری های سیستمی، خصوصا در زمینه پیچیدگی های درحال توسعه و تیوری ها بسیار متقاعدکننده می باشد. مدل سازی امکاناتی به ما می دهد که بتوانیم حساسیت کاربری زمین (الگو) راآزمایش کنیم تا پایداری و متغیرهای انتخاب شده را تغییر دهیم. مد لهای فضایی مربوط به پویایی رشد شهری مفهومجدیدی نیست و سابقهای طولانی دارد؛ مدل سازی رشد شهری به خصوص در کشورهای درحال توسعه چندان انجامنگرفته است. مشکلات مختلفی در ایجاد، کالیبره کردن و به کارگیری مدل های رشد شهری و تغییر کاربری زمین/پوششزمین شهری شناسایی شده است. در سال های اخیر مدل های اتوماتای سلولی به دلیل سادگی، انعطاف پذیری و درکمستقیم به ویژه به دلیل توانایی آن در ترکیب فرایندها در ابعاد فضایی و زمانی برای شبیه سازی رشد شهری کاربردزیادی داشته است. اگر چه مدل های CA به سادگی قادر به مدل سازی سیستم های دینامیکی پیچیده مانند سیستم های شهری می باشند. اما در حال حاضر یکی از مشکلات اصلی در اعمال مدل های CA در برنامه ریزی شهری، انتخاب با طراحی بهترین مدل CA است. به همین دلیل، بررسی مدل های CA شهری که در موارد واقعی در جهان، همراه با تجزیه و تحلیل، قابلیت ها و محدودی تهای آن را ارایه می دهد. همراه با تجزیه و تحلیل، قابلیت و محدودی تهای آن ها، بررسی و طبقه بندی مدل های CA بر اساس ویژگی های اصلی مدل ها امکان تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف آن ها را فراهم آورده است.

شبیه سازی رشد شهری، سلول های خودکار، مد لسازی، توسعه شهری