کاربردهای انرژی های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی و روستایی ایران

بخش کشاورزی در جهان بالاخص در کشورهای در حال توسعه، در تولید، اقتصاد و امنیت غذایی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.امروزه با توجه به افزایش روزافزون جمعیت و تقاضا به مصرف انرژی سوخت های فسیلی از یک سو و اثرات سوء ناشی از استفاده نامناسب انرژی فسیلی بر سلامت انسان و آلودگی های زیست محیطی ناشی از آن، لزوم استفاده از منابع انرژیهای نو و تجدیدپذیردر بخش کشاورزی احساس میشود. تحقیق حاضر با هدف بررسی انواع انرژی های تجدیدپذیر، ضرورت و کاربردهای آن در بخش های مختلف کشاورزی تدوین شده است. این تحقیق با استفاده از روش مطالعات اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است. نتایج نشان میدهد از جمله مهمترین کاربردهای انرژی های نوین در بخش کشاورزی میتوان به استفاده از انرژی خورشیدی در پمپ های آبی فتوولتاییک جهت پمپاژ آب آبیاری، خشک کردن محصولات، تامین آب گرم برای استخر های پرورش ماهی های خاص، گرمایش و تهویه ساختمانهای مزارع ،دامداریها و مرغداریها، گرم کردن آب مورد نیاز نیاز جهت شستشوی تجهیزات گاوداری ها و خنک کردن شیر، استفاده از انرژی بادی به منظور تولید برق و پمپاژ آب شرب و کشاورزی، کاربرد توربینهای بادی کوچک به عنوان تولید کننده برق، استفاده از انرژی زمین گرمایی، استرلیزه کردن و خشک کردن مواد غذایی، گرم کردن گلخانه ها، خشک کردن چوب برای تهیه کاغذ، استفاده از خشک کن های خورشیدی برای خشک کردن میوه ها اشاره نمود.

Keywords:

انرژی تجدید پذیر , انرژی نو , کشاورزی , توسعه روستایی