لیلا صفا - استادیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان
نسرین منگلی - دانشجوی دکتری رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه زنجان
رقیه بابایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه زنجان

یکی از ارکان اساسی توسعه پایدار در زمینه های مختلف، از جمله محیط زیست، آموزش می باشد. متخصصان وکارشناسان محیط زیست باید برنامه ریزی لازم و تصمیمات مناسب برای حفاظت از محیط زیست را از طریق آموزشهمگانی برای سطوح مختلف اجتماعی اتخاذ نمایند. مشکلات زیست محیطی موجود در اغلب کشورها و استفاده بی رویهاز طبیعت و منابع طبیعی، ضرورت آموزش زیست محیطی را به منظور برطرف نمودن این مشکلات، دوچندان کردهاست. با ارایه آموزش، دانش و آگاهی اقشار مختلف اجتماعی از عوامل تهدید کننده سلامت و ثبات محیط زیست وراهکارهای حفاظت از آن افزایش یافته و فرهنگ زیست محیطی و مشارکت مردم در حفظ منابع طبیعی و محیط زیستاطرافشان، گسترش مییابد. در این صورت، نیازهای نسل های کنونی از منابع طبیعی موجود، برطرف می شود، ضمن آنکه بقا و پایداری محیط زیست تداوم می یابد و در نتیجه تحقق پایداری زیست محیطی امکان پذیر خواهد بود. با توجه بهاهمیت موضوع هدف این مقاله توصیفی- مروری، بررسی جایگاه آموزش در پایداری زیست محیطی بود. در مجموع، نتایجحاصل از بررسی تاثیر آموزش در پایداری زیست محیطی، بیانگر آن است که محور اصلی فرایند توسعه پایدار، انسان می-باشد و بستر لازم برای فعالیت های انسانی، محیط زیست است. انسانها برای هرگونه فعالیت در زمینه محیط زیست،باید دانش و آگاهی لازم را داشته باشند تا سلامت محیط زیست برای نسل های آینده تضمین گردد و بدین ترتیب،دستیابی به پایداری زیست محیطی امکان پذیر شود.

آموزش، پایداری زیست محیطی، فرهنگ زیست محیطی. مشکلات