تاملی بر مفهوم توسعه میان افزا در بافت تاریخی شهرها
Publish place: 2nd International Conference and Fifth National Conference on Civil Engineering, Architecture, Art and Urban Design
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 897
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCACS02_126
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1396
Abstract:
توسعه و حضور ساختارهای جدید در زمینه های تاریخی می تواند سبب تداوم تاریخ و غناء یافتن محیط های تاریخی گردد. اما آن چه که در میان مهم است توجه به زمینه ی خلق معماری جدید است؛ تا ساختار جدید ضمن حفظ ارزش ها سبب ارتقاء وضع موجود گردد. هدف این پژوهش بررسی مفاهیم توسعه میان افزا در بافت تاریخی می باشد و از روش توصیفی، کیفی همراه با راهبرد تحلیلی، تاریخی و تفسیری برای بررسی قابلیت های میان کارکرد و ساختار توسعه استفاده شده است. همچنین این نوشتار بدنبال پاسخ به این پرسش است، که چه عواملی می توانند در راستای ایجاد معماری میان افزا در بافت تاریخی کمک کند با اشاره به نتایج بدست آمده می توان به این نتیجه رسید که، طراحی بناهای جدید می بایست سازگار با زمینه ی تاریخی موجود در نظر گرفته شود. باید توجه داشت درک زمینه و سازگاری با بناهای مجاور، هرگز بر تقلید صرف متکی نبوده و از یک معماری معاصر جلوگیری نمی کند و در حقیقت معماری معاصر موفق به آن نیاز دارد.
Keywords:
Authors
رضا نجات بخش اردکانی
دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، ایران.
مصطفی آزادی
کارشناسی ارشد معماری، باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، ایران.