بررسی جایگاه پایداری زیست محیطی در معماری

امروزه ساختمان ها از یک سو محیط زیست را شکل می دهند و از سوی دیگر بخش اعظمی از آلودگی های زیست محیطی را ایجاد می کنند. البته نمی توان ساخت و ساز را متوقف کرد ولی با یک تفکر، طراحی و برنامه ریزی دقیق، می توان ساختمان هایی ساخت که کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته باشند. معماری پایدار یکی از ایده های برنامه ریزی و طراحی برای ساخت چنین ساختمان هایی است. معماری پایدار با جست و جوی راهی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط زیست در حقیقت تلاشی برای هم آوایی و همسویی با طبیعت از طریق افزایش کارایی و بهینه سازی در مصرف مصالح، انرژی و گسترش فضاست. امروزه اکثر ساختمان ها بدون توجه به شرایط اقلیمی پیرامونشان طراحی و ساخته می شوند و این مسیله باعث مصرف مقدار قابل توجهی از انرژی به منظور فراهم آوردن شرایط آسایش در فضاها شده است. از این رو معماری پایدار در مجموعه مباحث توسعه پایدار حایز اهمیت می باشد و در این مقاله هدف بررسی و پژوهش قرار گرفته است. روش تحقیق به کار گرفته شده، توصیفی- تحلیلی می باشد که با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، ابتدا ویژگی های پایداری و معماری پایدار شرح داده شده و سپس به تحلیل یک نمونه ساختمان پایدار پرداخته شده است.

Keywords:

پایداری , معماری , محیط زیست , اکولوژی , معماری پایدار