بررسی پایداری محلات شهری (نمونه موردی: محله جوانشیر کرمانشاه)

در این پروژه سعی شده تا با بهره گیری از اصول پایداری، راهکارهایی برای پایداری محله تاریخی جوانشیر که به عنوان سرمایه های ارزشمند امروزه در مرکز توجه نهادهای شهری واقع شده است، ارایه گردد. در این باره از پایداری محله ای به عنوان رویکرد اساسی پژوهش استفاده شده است. محله جوانشیر با برخورداری از بافتی تاریخی و واجد ارزش مرمت، حفاظت و نگهداری و با دارا بودن پتانسیل های بسیار مناسب تاریخی و جاذبه گردشگری، امکانات توسعه فراوانی دارد؛ با این حال در اثر برخی سهل انگاری ها و اقدامات بی ملاحظه و نیز عدم توجه به روند افول، علی رغم وجود طرح های متعدد، مشکلات محله شدیدا افزایش یافته و نیاز به احیای فعالانه محله را ضروری نشان می دهد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی _ تحلیلی می باشد. گردآوری اطلاعات اسنادی و پیمایشی است. با استفاده از روش های آماری _ توصیفی و استنباطی به تجزیه و تحلیل داده های اخذ شده پرداخته می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که راهکار برون رفت از مشکلات و پایداری محله در گرو اجرای برنامه هایی است که بر راهبردها و سیاست های تعاملی بین پایداری اجتماعی، پایداری زیست محیطی و پایداری اقتصادی استوار است. رویکرد پایداری محله ای به نوبه خود از ابزار موثر در احیای بافت تاریخی محسوب می شود. بالفعل سازی پتانسیل های بالقوه موجود در محله حیات واقعی و مدنی محله را تضمین می کند. جهت تدقیق موضوع، کاربست راهبردهای پیشنهادی در طراحی محله جوانشیر مورد بررسی قرار گرفته است تا زمینه تحول و معاصرسازی یکی از محله های ارزشمند شهر فراهم گردد.

Keywords:

پایداری , پایداری شهری , پایداری محله , محله جوانشیر